ਮਾਂ ਤੇ ਮਮਤਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਖੂਬਸੂਰਤ ਸ਼ਬਦਾਂ , ਅਹਿਸਾਸ ਤੇ ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਚੋਂ ਹਨ..ਮਾਂ ਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾ ਹੀ ਰੱਬ ਦਾ ਦਰਜਾ ਜਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਜੇ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਕਰਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਆਪਣੇ ਪਾਪਾ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਜ਼ਦੀਕ ਸੀ..ਮੇਰੇ ਲਈ ਓਹੀ ਰੱਬ ਸੀ..(ਹੁਣ ਵੀ ਨੇ...)
ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਵੀਰਾਂ (ਮਾਂ ਦਾ ਪੇਕਿਆਂ ਦਾ ਨਾਮ, ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੇ ਨਾਨਾ ਨਾਨੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋਇਆਂ ਤਕਰੀਬਨ 20 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ,ਸੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਕੋਈ ਇਸ ਨਾਮ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਪੁਕਾਰਦਾ...ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦੈ ਕਿ ਮੇਰਾ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀਰਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਬੁਲਾਉਣਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਹੋਊ.. ਵੈਸੇ ਪੁੱਛਿਆ ਨਹੀਂ ਕਦੇ...ਹਾਂ..ਇੱਕ ਹਾਸੋਹੀਣੀ ਗੱਲ਼ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰ ਆ ਕਿ ਕਈ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਵੀਰਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰਾਂ ਤਾਂ ਅੱਗੋਂ ਜਵਾਬ ਹੁੰਦਾ ਐ.."ਹਾਂ,ਮੇਰੀ ਮਾਂ..." ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਮਾਂ ਵੀ਼!!!!!)ਕਹਿ ਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਹਾਂ ਤੇ ਜੇ ਮੈਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਸਾਂਚੇ ਵਿਚ ਢਾਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂ (ਭਾਵੇਂ ਔਖਾ ਹੈ) ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਹਾਂਗੀ ਕਿ ਉਹ "ਮਮਤਾ ਦੀ ਮੂਰਤ" (ਖਾਸੀਅਤ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਾਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਹੈ),ਬੱਚਿਆਂ ਤਰਾਂ ਖੁੱਲ ਕੇ ਹੱਸਣ ਵਾਲੀ,ਸਾਫ਼ ਦਿਲ,ਬੜਬੋਲੀ,ਜ਼ਰੂਰਤ ਤੋਂ ਵਧਕੇ ਭਾਵੁਕ,ਮਜ਼ਬੂਤ ਵੀ,ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਕੇ ਬੱਝੀ ਹੋਈ,ਹੱਦ ਦਰਜੇ ਦੀ ਮਿਹਨਤੀ ਹੈ..
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲੀ ਗੱਲ ਜੋ ਹਰ ਕੋਈ ਨੋਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਉਸਦਾ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਪਿਆਰ.. ਪੂਰੀ ਗਲੀ ਦੇ ਬੱਚੇ ਮਾਂ ਲਈ ਸਾਡੇ ਜਿੰਨੇ ਹੀ ਲਾਡਲੇ ਹਨ..ਸਾਨੂੰ (ਮੈਂ,ਵੀਰ ਜਾਂ ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ) ਬੱਚਿਆਂ ਕਰਕੇ ਡਾਂਟ ਪੈ ਸਕਦੀ ਹੈ ਪਰ ਸਾਡੀ ਕੀ ਮਜ਼ਾਲ ਕਿ ਸਾਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕੁਛ ਕਹਿ ਦੇਈਏ ..ਮਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਕੋਈ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ..ਸ਼ਾਮ ਵੇਲੇ ਸਾਡੇ ਘਰ ਧਰਮਸ਼ਾਲਾ ਜਿੰਨੀ ਰੌਣਕ ਲੱਗੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ..ਮਾਂ ਸਦਕੇ ਹੀ ..!!!ਕਈ ਨਿਆਣੇ ਤਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਰੋਟੀ ਵੀ ਸਾਡੇ ਘਰ ਹੀ ਖਾ ਜਾਂਦੇ ਆ...ਤੇ ਮੇਰੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਅਰਸ਼ਦੀਪ ਵੀ ਅਸੀਂ ਗੋਦ ਲਈ ਹੋਈ ਆ, ਜੋ ਕਿ ਸਾਡੇ ਦੋਨਾਂ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲਾਡਲੀ ਹੈ..
ਮਾਂ ਨੂੰ ਘਰ 'ਚ ਸਾਰੇ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਨੇ..ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਸਾਨੂੰ ਛੋਟੇ ਹੁੰਦੇ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਉਂਦੀਆਂ ,ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰਨਾਂ ਨਿਆਣਿਆਂ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਝਿੜਕ ਦੇਣਾ,ਘਰ 'ਚ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਬਚਿਆ ਆਖਰੀ ਹਿੱਸਾ ਵੀ ਕਿਸੇ ਮੰਗਣ ਆਏ ਨੂੰ ਦੇ ਦੇਣਾ.. ਕਿਸੇ ਨੇ ਦਾਲ ਲੈਣ ਆਉਣਾ ਤੇ ਮਾਂ ਨੇ ਘਿਉ ਪਾ ਕੇ ਦੇਣਾ, ਕਦੇ ਵੀ ਕੋਈ ਹਰ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਨਾ ਕਰਨਾ,ਹੋਰ ਵੀ ਬੜਾ ਕੁਛ..
ਮਾਂ ਬਹੁਤ ਬੜਬੋਲੀ ਹੈ,ਚੁਗਲੀ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਿੱਧਾ ਜਾ ਕੇ ਪੁਛ ਵੀ ਲੈਂਦੀ ਹੈ.....
ਮਾਂ ਬਹੁਤ ਖੁੱਲ ਕੇ ਹੱਸਦੀ ਹੈ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਉੱਚੀ ਹੱਸਣ ਲਈ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਝਿੜਕਾਂ ਮਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਪੈਂਦੀਆਂ ਨੇ..(ਦਾਦਾ ਦਾਦੀ ਜੀ ਤੋਂ..)..
ਜੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮਾਂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਮਾਂ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਜ਼ਦੀਕ ਨਹੀ ਸੀ,ਪਾਪਾ ਦੇ ਨਾਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬਣਦੀ ਸੀ ਮੇਰੀ..ਮਾਂ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਬਹੁਤ ਸੀ ਪਰ ਕਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਜਿਵੇਂ ਪਾਪਾ ਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਸੀ ਓਵੇਂ ਮਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀ ਸੀ ਦੱਸੀ..
ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਹੀ ਰਿਹਾ ਕਿ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਅਜਿਹਾ ਮੋੜ ਆਇਆ ਕਿ ਸਭ ਦਾ ਸਾਥ ਛੁੱਟ ਗਿਆ ਤੇ ਓਸ ਵੇਲੇ ਮਾਂ ਦੀ ਅਹਿਮੀਅਤ ਪਤਾ ਲੱਗੀ...ਮਾਂ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੀਮਾਰ ਹੋ ਗਈ .. ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਸੱਚੀਂ ਕੁਛ ਅਨੋਖਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੈ ਇਹ ,ਜੋ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲ 'ਚ ਟੁੱਟ ਨਹੀ ਸਕਦਾ...
ਇਹੀ ਅਰਦਾਸ ਐ ਰੱਬ ਅੱਗੇ ਕਿ ਰੱਬ ਕਿਸੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਮਾਂ ਨਾ ਖੋਹਵੇ.. ਸ਼ਾਲਾ ਹਰ ਘਰ, ਹਰ ਵਿਹੜਾ , ਤੇ ਹਰ ਬੱਚੇ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਮਾਂ ਕਰਕੇ ਹਰਿਆ ਭਰਿਆ, ਖਿੜਿਆ ਰਹੇ.. !!!
ਆਮੀਨ
ਜੱਸੀ ਸੰਘਾ..,,
ਮੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਮੈਂ ਅਕਸਰ ਵੀਰਾਂ (ਮਾਂ ਦਾ ਪੇਕਿਆਂ ਦਾ ਨਾਮ, ਪਰ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰੇ ਨਾਨਾ ਨਾਨੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋਇਆਂ ਤਕਰੀਬਨ 20 ਸਾਲ ਹੋ ਗਏ,ਸੋ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਕੋਈ ਇਸ ਨਾਮ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਪੁਕਾਰਦਾ...ਮੈਨੂੰ ਲੱਗਦੈ ਕਿ ਮੇਰਾ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀਰਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਬੁਲਾਉਣਾ ਚੰਗਾ ਲੱਗਦਾ ਹੋਊ.. ਵੈਸੇ ਪੁੱਛਿਆ ਨਹੀਂ ਕਦੇ...ਹਾਂ..ਇੱਕ ਹਾਸੋਹੀਣੀ ਗੱਲ਼ ਇਹ ਜ਼ਰੂਰ ਆ ਕਿ ਕਈ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਵੀਰਾਂ ਕਹਿ ਕੇ ਆਵਾਜ਼ ਮਾਰਾਂ ਤਾਂ ਅੱਗੋਂ ਜਵਾਬ ਹੁੰਦਾ ਐ.."ਹਾਂ,ਮੇਰੀ ਮਾਂ..." ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀ ਮਾਂ ਵੀ਼!!!!!)ਕਹਿ ਕੇ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਹਾਂ ਤੇ ਜੇ ਮੈਂ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਸਾਂਚੇ ਵਿਚ ਢਾਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂ (ਭਾਵੇਂ ਔਖਾ ਹੈ) ਤਾਂ ਮੈਂ ਕਹਾਂਗੀ ਕਿ ਉਹ "ਮਮਤਾ ਦੀ ਮੂਰਤ" (ਖਾਸੀਅਤ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਸਾਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਹੈ),ਬੱਚਿਆਂ ਤਰਾਂ ਖੁੱਲ ਕੇ ਹੱਸਣ ਵਾਲੀ,ਸਾਫ਼ ਦਿਲ,ਬੜਬੋਲੀ,ਜ਼ਰੂਰਤ ਤੋਂ ਵਧਕੇ ਭਾਵੁਕ,ਮਜ਼ਬੂਤ ਵੀ,ਰਿਸ਼ਤਿਆਂ ਨਾਲ ਘੁੱਟ ਕੇ ਬੱਝੀ ਹੋਈ,ਹੱਦ ਦਰਜੇ ਦੀ ਮਿਹਨਤੀ ਹੈ..
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲੀ ਗੱਲ ਜੋ ਹਰ ਕੋਈ ਨੋਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਹ ਉਸਦਾ ਬੱਚਿਆਂ ਲਈ ਪਿਆਰ.. ਪੂਰੀ ਗਲੀ ਦੇ ਬੱਚੇ ਮਾਂ ਲਈ ਸਾਡੇ ਜਿੰਨੇ ਹੀ ਲਾਡਲੇ ਹਨ..ਸਾਨੂੰ (ਮੈਂ,ਵੀਰ ਜਾਂ ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ) ਬੱਚਿਆਂ ਕਰਕੇ ਡਾਂਟ ਪੈ ਸਕਦੀ ਹੈ ਪਰ ਸਾਡੀ ਕੀ ਮਜ਼ਾਲ ਕਿ ਸਾਰੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕੁਛ ਕਹਿ ਦੇਈਏ ..ਮਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਕੋਈ ਬੱਚਿਆਂ ਨਾਲ ਉੱਚੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਗੱਲ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ..ਸ਼ਾਮ ਵੇਲੇ ਸਾਡੇ ਘਰ ਧਰਮਸ਼ਾਲਾ ਜਿੰਨੀ ਰੌਣਕ ਲੱਗੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ..ਮਾਂ ਸਦਕੇ ਹੀ ..!!!ਕਈ ਨਿਆਣੇ ਤਾਂ ਕਈ ਵਾਰ ਰੋਟੀ ਵੀ ਸਾਡੇ ਘਰ ਹੀ ਖਾ ਜਾਂਦੇ ਆ...ਤੇ ਮੇਰੀ ਛੋਟੀ ਭੈਣ ਅਰਸ਼ਦੀਪ ਵੀ ਅਸੀਂ ਗੋਦ ਲਈ ਹੋਈ ਆ, ਜੋ ਕਿ ਸਾਡੇ ਦੋਨਾਂ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲਾਡਲੀ ਹੈ..
ਮਾਂ ਨੂੰ ਘਰ 'ਚ ਸਾਰੇ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦੇ ਨੇ..ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਕਈ ਗੱਲਾਂ ਸਾਨੂੰ ਛੋਟੇ ਹੁੰਦੇ ਸਮਝ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆਉਂਦੀਆਂ ,ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰਨਾਂ ਨਿਆਣਿਆਂ ਲਈ ਸਾਨੂੰ ਝਿੜਕ ਦੇਣਾ,ਘਰ 'ਚ ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਦਾ ਬਚਿਆ ਆਖਰੀ ਹਿੱਸਾ ਵੀ ਕਿਸੇ ਮੰਗਣ ਆਏ ਨੂੰ ਦੇ ਦੇਣਾ.. ਕਿਸੇ ਨੇ ਦਾਲ ਲੈਣ ਆਉਣਾ ਤੇ ਮਾਂ ਨੇ ਘਿਉ ਪਾ ਕੇ ਦੇਣਾ, ਕਦੇ ਵੀ ਕੋਈ ਹਰ ਸ਼ਿੰਗਾਰ ਨਾ ਕਰਨਾ,ਹੋਰ ਵੀ ਬੜਾ ਕੁਛ..
ਮਾਂ ਬਹੁਤ ਬੜਬੋਲੀ ਹੈ,ਚੁਗਲੀ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਨਫਰਤ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਿੱਧਾ ਜਾ ਕੇ ਪੁਛ ਵੀ ਲੈਂਦੀ ਹੈ.....
ਮਾਂ ਬਹੁਤ ਖੁੱਲ ਕੇ ਹੱਸਦੀ ਹੈ, ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਉੱਚੀ ਹੱਸਣ ਲਈ ਸਾਡੇ ਤੋਂ ਜ਼ਿਆਦਾ ਝਿੜਕਾਂ ਮਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਪੈਂਦੀਆਂ ਨੇ..(ਦਾਦਾ ਦਾਦੀ ਜੀ ਤੋਂ..)..
ਜੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਮਾਂ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਾਂ ਤਾਂ ਮੈਂ ਮਾਂ ਦੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਜ਼ਦੀਕ ਨਹੀ ਸੀ,ਪਾਪਾ ਦੇ ਨਾਲ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬਣਦੀ ਸੀ ਮੇਰੀ..ਮਾਂ ਦਾ ਸਤਿਕਾਰ ਬਹੁਤ ਸੀ ਪਰ ਕਦੇ ਦਿਲ ਦੀ ਗੱਲ ਜਿਵੇਂ ਪਾਪਾ ਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਸੀ ਓਵੇਂ ਮਾਂ ਨੂੰ ਕਦੇ ਨਹੀ ਸੀ ਦੱਸੀ..
ਇਸੇ ਤਰਾਂ ਹੀ ਰਿਹਾ ਕਿ ਇੱਕ ਵਾਰੀ ਅਜਿਹਾ ਮੋੜ ਆਇਆ ਕਿ ਸਭ ਦਾ ਸਾਥ ਛੁੱਟ ਗਿਆ ਤੇ ਓਸ ਵੇਲੇ ਮਾਂ ਦੀ ਅਹਿਮੀਅਤ ਪਤਾ ਲੱਗੀ...ਮਾਂ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਬੀਮਾਰ ਹੋ ਗਈ .. ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਪਤਾ ਲੱਗਾ ਕਿ ਸੱਚੀਂ ਕੁਛ ਅਨੋਖਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੈ ਇਹ ,ਜੋ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲ 'ਚ ਟੁੱਟ ਨਹੀ ਸਕਦਾ...
ਇਹੀ ਅਰਦਾਸ ਐ ਰੱਬ ਅੱਗੇ ਕਿ ਰੱਬ ਕਿਸੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਮਾਂ ਨਾ ਖੋਹਵੇ.. ਸ਼ਾਲਾ ਹਰ ਘਰ, ਹਰ ਵਿਹੜਾ , ਤੇ ਹਰ ਬੱਚੇ ਦਾ ਚਿਹਰਾ ਮਾਂ ਕਰਕੇ ਹਰਿਆ ਭਰਿਆ, ਖਿੜਿਆ ਰਹੇ.. !!!
ਆਮੀਨ
ਜੱਸੀ ਸੰਘਾ..,,
No comments:
Post a Comment